Φάσμα προσβαλλομένων: ροδακινιά, βερικοκιά, κερασιά, βυσσινιά, άγρια δαμασκηνιά.
Συχνότητα και σπουδαιότητα:
Είναι κυρίως ασθένεια που εμφανίζεται σε κήπους οπωροφόρων και σε καλλιέργειες πυρηνόκαρπων. Σπάνια προκαλεί σημαντική ζημιά σε μεγαλύτερες φυτείες. Στα φυτώρια και στις νέες φυτείες, ο μύκητας μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερες ζημιές στους βλαστούς και τα φύλλα, ενώ σε φυτείες που ήδη παράγουν προκαλούν κυρίως παραμόρφωση του καρπού. Τα προβλήματα είναι σοβαρότερα
σε υγρά εδάφη με βροχές όπου ο μύκητας παραμένει ενεργός ακόμα και κατά τη διάρκεια ενός ήπιου χειμώνα.
Συμπτώματα:
Λεπτά, στρογγυλά στίγματα, κίτρινα στο μέσο και πορφυρά στην περιφέρεια, εμφανίζονται στα νεαρά φύλλα. Οι άκρες γίνονται καφέ και σχηματίζεται ένα στρώμα που διαχωρίζει τους ιστούς. Αργότερα το μέσο των στιγμάτων ξεραίνεται. Στους βλαστούς και τα κλαδάκια εμφανίζονται γκριζο-καφέ ελλειψοειδή στίγματα, με μέγεθος 5-10 χιλ. Ο μύκητας μπορεί να θίξει και τα μπουμπούκια, οπότε στη βάση τους εμφανίζεται μια σταγόνα μελίτωμα.
Κύκλος ασθένειας:
Οι πηγές της μόλυνσης είναι το μυκήλιο και τα κονίδια που διαχειμάζουν σε μάτια, κλαδάκια ή πεσμένα, μολυσμένα φύλλα. Η παθογένεια είναι ανθεκτική σε περιβαλλοντικές επιδράσεις, αφού αντέχει τη ζέστη και το κρύο και παραμένει έτοιμη να μολύνει για 1-2 χρόνια. Τα κονίδια διαχειμάζουν κι ύστερα μετακινούνται στην επιφάνεια του φύλλου. Σε υγρό περιβάλλον εισέρχονται στο φύλλο με το γενετικό τους σωλήνα μέσω των στομάτων και της επιδερμίδας. Επειδή η ανάγκη της ασθένειας για ζέστη είναι χαμηλή, η εμφάνιση της μόλυνσης και η ανάπτυξη των συμπτωμάτων μπορεί να αρχίσει νωρίς. Η περίοδος επώασης είναι 1-2 εβδομάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου