Βακτηριακό έλκος.

Προκαλών οργανισμός: Pseudomonas syringae van H.

Φάσμα προσβαλλομένων: βερικοκιά, ροδακινιά, κερασιά, δαμασκηνιά, αμυγδαλιά, μηλιά.

Συχνότητα και σπουδαιότητα:



Το βακτήριο πυροδοτεί μια διαδικασία ραγδαίας εξασθένισης. Η άμεση καταστροφή ονομάζεται κοινά, αποπληξία. Το καλοκαίρι το βακτήριο ζει στην επιφάνεια των κλαδιών και τα φύλλα, χωρίς να προκαλέσει συμπτώματα. Το φθινόπωρο, όταν αρχίσουν οι βροχές, πολλαπλασιάζεται και μπαίνει στο εσωτερικό του φυτού μες από τραύματα. Η μόλυνση του φυτού το χειμώνα, οδηγεί σε μαρασμό του
την άνοιξη. Ο εξασθενημένος cortical ιστός αντικαθίσταται από πληγές και εκζέματα είτε κλειστά είτε ανοιχτά. Ευπαθέστερος στη βακτηριακή μόλυνση είναι ο μίσχος, ενώ σε επίπεδο δέντρου, πλέον ευαίσθητα είναι τα ηλικίας 8-10 ετών.



Συμπτώματα:

Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η αυτόματη καταστροφή μέρους ή του όλου δέντρου. Η ασθένεια κατ’ αρχή καταστρέφει το cambium και ύστερα τον cortical ιστό, έτσι ώστε ο αρχικός αποχρωματισμός ακολουθείται από αιφνίδια εξασθένιση του φυλλώματος, χωρίς αλλαγή στο χρώμα. Η εξασθένιση του cortical ιστού δύσκολα εντοπίζεται εξωτερικά, αλλά με μια κάθετη διατομή η ζημιά φαίνεται καθαρά, αφού ο ιστός είναι καφέ και μυρίζει άσχημα. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι σπάνια και η έκκριση μελιτώματος.







Κύκλος ασθένειας:
Επειδή το βακτήριο μολύνει μέσω τραυμάτων, συνήθως η μόλυνση αρχίζει στα σημεία που το δέντρο έχει κλαδευτεί. Η εξασθένιση εμφανίζεται την άνοιξη και στην αρχή του καλοκαιριού. Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της αποπληξίας παίζουν τόσο οι φυσικές επιδράεις όσο και οι παθολογικοί παράγοντες. Η παρουσία του μύκητα Leucostoma cincta επιβαρύνει τη σοβαρότητα της ασθένειας.