Κοκκοειδή.

Όνομα εντόμου:  Parthenolecanium corni, Sphaerolecanium prunastri, Diaspidiouts perniciosus,
Στις φυτείες των πυρηνόκαρπων, η εμφάνιση των κοκκοειδών καθώς και οι ζημιές που προκαλούν ποικίλουν ανάλογα με το είδος του καρπού και τη χρονιά.

Φάσμα προσβαλλομένων:
ο αριθμός των ξενιστών είναι πολύ μεγάλος. Η προσβολή προκαλεί μεγάλες ζημιές στη δαμασκηνιά, ροδακινιά, κερασιά, βυσσινιά, μηλιά, καλλωπιστικά και σαρκώδεις καρπούς.

Συχνότητα και σπουδαιότητα:
Η σπουδαιότητά τους στα πυρηνόκαρπα έχει ελαχιστοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, είναι όμως αδύνατη η πλήρης εξάλειψή τους. Με την εφαρμογή αποτελεσματικών μέτρων αντιμετώπισης, κάποια μέρη των καρπών επαναμολύνονται λόγω του μεγάλου αριθμού των φυτών-ξενιστών. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον πιθανό υπερπολλαπλασιασμό των κοκκοειδών όχι μόνο σε μικρές φυτείες,
αλλά και στις βιομηχανικές φυτείες πυρηνόκαρπων. Υφίσταται σε όλα τα εδάφη της Ευρώπης, αλλά και σε όλο σχεδόν τον κόσμο.

Συμπτώματα:



Τα κοκκοειδή προκαλούν συνήθως βλάβες στα νεαρά, γραμμικά μέρη των καρπών και των φύλλων, με τη μορφή στιγμάτων. Το κοκκοειδές του Σαν Χοσέ είναι το πλέον διαδεδομένο, με τυπικό σύμπτωμα το «εξάνθημα πυρετού». Είναι κόκκινο κι εντυπωσιακό. Η βαριά μόλυνση έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση και ποσοτική υποβάθμιση της παραγωγής. Οι κορυφές των δέντρων παθαίνουν μαρασμό και το δέντρο νεκρώνεται εν μέρει ή ολόκληρο. Η κάμπια του απλού κοκκοειδούς απομυζά κυρίως τα φύλλα. Εμφανίζονται τα αποχρωματισμένα στίγματα. Όσο θρέφονται, εκκρίνουν μελίτωμα στο οποίο αργότερα εγκαθίστανται οι μύκητες της καπνιστής μούχλας που αλλάζουν το χρώμα των φύλλων σε σκούρο γκρι ή μαύρο. Οι ενδείξεις νέκρωσης φλοιού και κλαδιών δείχνουν τη ζημιά που προκαλεί το κοκκοειδές της μουριάς. Η μαζική μόλυνση που προκαλείται από το κοκκοειδές της δαμασκηνιάς, αδυνατίζει το δέντρο, εμποδίζει τα άνθη να δέσουν και νεκρώνει τα μικρά και μεγάλα κλαδιά. Εντατική είναι και η έκκριση μελιτώματος.

Κύκλος ασθένειας:
Το απλό κοκκοειδές κι εκείνο της δαμασκηνιάς, είναι έντομα με μία γενιά. Διαχειμάζουν σε στάδιο κάμπιας L2. Το Μάιο, ξυπνούν από τη διαχείμαση τα θηλυκά που έχουν καφέ λαμπερό χρώμα και υπερυψωμένη πλάτη. Το μέγεθός τους είναι 3-4-2-4 χιλ.  Τον Ιούνιο εκκολάπτονται οι κάμπιες από τα αυγά. Οι κάμπιες απομυζούν για 2-3 μήνες τα φυτά, βλαστούς, κλαδιά και καρπούς κι ύστερα σαν κάμπιες 2ης βαθμίδας κρύβονται στα γραμμωτά μέρη και διαχειμάζουν. Στην Ουγγαρία, τα κοκκοειδή Σαν Χοσέ και μουριάς έχουν δύο γενιές. Διαχειμάζουν σε στάδιο πρώτης κάμπιας ή σε στάδιο πλήρως ανεπτυγμένου θηλυκού σε κάποιο καταφύγιο. Ο κύκλος ανάπτυξης του Σαν Χοσέ είναι πιο περίπλοκος, γιατί τον Απρίλη, από το στάδιο δεύτερης κάμπιας, θηλυκό και αρσενικό μετέρχονται διαφορετικά στάδια ανάπτυξης. Το θηλυκό μένει προσκολλημένο σ’ ένα μέρος κάτω από το καταφύγιο, ενώ το αρσενικό αποκτά σχήμα μακρόστενο και βγαίνει έξω κατά σμήνη στις αρχές του Μάη, για να γονιμοποιήσει τα θηλυκά. Στις αρχές Ιουνίου τα θηλυκά παράγουν 80-100 γόνους μέσω ψευδο-ζωοτόκου τοκετού, τα οποία θρέφονται από το φυτό –ξενιστή. Ο υγρός και θερμός καιρός ευνοεί τον πολλαπλασιασμό του εντόμου. Η ανάπτυξη της δεύτερης (καλοκαιρινής) γενιάς της κάμπιας προχωρεί με παρόμοιο τρόπο και συνεχίζεται μέχρι τα πρώτα κρύα. Οι γενιές αλληλεπικαλύπτονται κι έτσι βρίσκουμε πάντα έντομα σε όλες τις αναπτυξιακές φάσεις.