Φάσμα προσβαλλομένων: κερασιά, δαμασκηνιά, βυσσινιά, βερικοκιά, ροδακινιά, αμυγδαλιά.
Συχνότητα και σπουδαιότητα:
Ευρύτατα διαδεδομένη ασθένεια που βλάπτει κυρίως την κερασιά, βυσσινιά και δαμασκηνιά. Εντοπίζεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη αλλά βλάπτει σε απειλητικό βαθμό τις φυτείες κυρίως στην Αγγλία. Οι ζημιές σε άνθη και βλαστούς φθάνουν το 20-60%. Στον ίδιο βαθμό προκύπτουν και οι απώλειες στην τελική παραγωγή. Στις νεαρές φυτείες, η μερική ή ολική εξασθένιση των δέντρων σημαίνει ουσιαστική οικονομική απώλεια.
Συμπτώματα:
Η μόλυνση εμφανίζεται συχνότερα γύρω από μπουμπούκια ή μικρά κλαδάκια. Τα μολυσμένα κλαδάκια δε βλασταίνουν και οι νεαροί βλαστοί μαραίνονται. Καστανόχρωμες ζώνες εμφανίζονται γύρω από τα μπουμπούκια, οι οποίες στη συνέχεια μετατρέπονται σε εκζέματα με μελίτωμα. Συχνά μαραίνονται και τα άνθη. Στους καρπούς παρουσιάζονται οιδήματα , και στα φύλλα τετράγωνες καφέ κηλίδες. Οι νεαροί καρποί που μολύνονται από το βακτήριο, πέφτουν ενώ τα αδύναμα καφεκόκκινα φύλλα γίνονται πορώδη. Οι βλάβες επηρεάζουν μόνο ορισμένα κλαδιά, ενώ τα παρεπόμενα εκζέματα με το μελίτωμα περιέχουν βακτήρια σε μεγάλη ποσότητα.
Κύκλος ασθένειας:
Το βακτήριο μπορεί να απομονωθεί μόνο το χειμώνα ή την άνοιξη. Τα τμήματά του είναι μακρόστενα, με μήκος 2,5 μχιλ. και φάρδος 0,5 μχιλ. Μετακινείται διαμετρικά. Μολύνει μέσω τραυμάτων, αλλά το φθινόπωρο καταφέρνει να εισέλθει στο φυτό μέσω των βάσεων των φύλλων και πολλαπλασιάζεται στο αγγειακό σύστημα. Την άνοιξη η ασθένεια προχωρεί από τα εκζέματα προς τα νεότερα τμήματα του φυτού, όπου επιβιώνει σε μορφή επιφύτου. Το φθινόπωρο, πριν πέσουν τα φύλλα –όταν ο καιρός είναι υγρός, το ίδιο και ο αέρας- το βακτήριο πολλαπλασιάζεται και εισέρχεται στο φυτό. Στη διάρκεια του χειμώνα προσβάλλει τα μπουμπούκια και τους γύρω ιστούς, με αποτέλεσμα την παρακμή μπουμπουκιών και κλαδιών την άνοιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου